استفاده از نتایج آزمایش نفوذ مخروط (CPT) جهت تعیین ظرفیت باربری شمع ها از جمله مهمترین کاربرداین آزمایش می باشد. با توجه به شباهت ظاهری شمع ها با مخروط استاندارد و مهیا بودن حجم بالایی از اطلاعات مطمئن و سرعت قابل توجه آزمایش، می توان هم بصورت مستقیم و هم بصورت غیرمستقیم از خروجی آزمایش CPT در تعیین ظرفیت نوک و جداره شمع ها استفاده کرد. اعمال شتاب زلزله به خاک های حساس و روانگر منجر به افزایش اضافه فشار آب حفره ای ( ) و متعاقباٌ کاهش مقاومت و سختی در اینگونه خاکها خواهد شد. لذا بررسی تغیرات اضافه فشار آب منفذی ( ) بعنوان شاخص بار دینامیکی در شرایط لرزه ای از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر ابتدا به بررسی قابلیت ارزیابی پتانسیل روانگرایی با استفاده داده های CPT و بانک های اطلاعاتی شامل 60 مورد عملی از 11 زلزله مختلف که در 7 کشور می پردازد. پارامترهای موثر بر توسعه و محو از قبیل حساسیت خاک، مقاومت برشی زهکشی نشده، و پارامتر بی بعد شده فشار آب منفذی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در گام بعد تاثیراین پارامترها بر ظرفیت باربری شمع ها (شامل 18 سایت مختلف در جهان ) بررسی شده است. نتایج بدست آمده از روش پیشنهادی در مقایسه با روش متداول بیانگر کاهش قابل توجه پارامتر های فوق بر ظرفیت باربری شمع ها می باشد. از این رو لازم است این امر در محاسبات ظرفیت باربری ژئوتکنیکی شمع ها در پروژه های واقع برخاک های مستعد روانگرایی منظور گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

یکی از روش های مناسب برای کاهش اثرات انفجار، بهسازی خاک است. شالوده های روی بستر خاک های رسی سست و اشباع، مستعد نشست زیاد و گسیختگی بوده و برای بهسازی خاک نیاز به تقویت بعضی از پارامترهای مقاومتی مثل سختی خاک دارند. در این تحقیق برای بهسازی خاک از ستون سنگریزه ای کوبشی (RAP) و غیرکوبشی (UAP) استفاده شده است. مدل سازی عددی با استفاده از نرم افزار PLAXIS به صورت دو بعدی تقارن محوری انجام شده است. به منظور مدل سازی مصالح ستون از مدل رفتاری خاک سخت شونده (Hardening soil) و برای خاک مورد بهسازی از مدل های رفتاری خاک سخت شونده و کم کلی اصلاح شده (Modified cam-clay) استفاده شده است. با توجه به ارزیابی پارامترها، مشاهده گردید که افزایش قطر ستون سنگریزه ای کوبشی و طول ستون سنگریزه ای غیر کوبشی کارایی بهتری در بهبود ظرفیت باربری و نشست شالوده دارد. در نهایت، نشست پی با ستون سنگریزه ای کوبشی تا 66 درصد و با ستون سنگریزه ای غیر کوبشی تا 52 درصد کاهش یافت.

موارد بسیاری وجود دارد که پی سازه­ علاوه بر بار استاتیکی، در معرض بارگذاری سیکلی قرار می­ گیرد که از آن جمله می ­توان به زلزله، بار ناشی از ترافیک و ارتعاش ناشی از ماشین­ آلات اشاره نمود. در این مطالعه آزمایشگاهی، تأثیر عرض پی، تراکم خاک ماسه ­ای، تعداد سیکل بارگذاری، شدت سربارهای استاتیکی و سیکلی بر نشست سیکلی پی نواری مورد بررسی قرار گرفته است. مصالح خاکی مورد استفاده در این تحقیق، ماسه متوسط بد دانه­ بندی شده (SP) است. مدل پی دارای عرض 5، 7/5 و 10 سانتی­ متر و طول آن، 34 سانتی ­متر است. سیستم بارگذاری به صورت هوای فشرده است که قابلیت اعمال بار یکنواخت و سیکلی را دارا است. در خاک ماسه ­ای با تراکم متوسط و متراکم، مقدار متوسط نشست پی در سیکل اول بارگذاری، به ترتیب حدود 46 و 51 درصد کل نشست سیکلی است. خاک ماسه ای با تراکم متوسط زیر پی، در نشستی معادل 22 تا 27 درصد عرض پی دچار گسیختگی شده است. خاک ماسه ای متراکم زیر پی، در نشستی معادل 33 تا 43 درصد عرض پی دچار گسیختگی شده است. هر چه سربار کل وارد به خاک کمتر باشد، خاک تعداد سیکل بارگذاری بیشتری را تحمل می­ کند تا دچار گسیختگی شود؛ یعنی با ازدیاد سربار استاتیکی و سیکلی، خاک در تعداد سیکل کمتری دچار گسیختگی شده است. با توجه به ایجاد نشست ماندگار در پی تحت اثر بارهای سیکلی، در طراحی پی ها تحت اثر این نوع بار، مقدار نشست پیش بینی شده حتماً بایستی از مقدار مجاز آن کمتر باشد.

نیروی باد فراساحلی، یکی از منابع انرژی تجدیدپذیر، قابل اطمینان و رو به رشد در دنیا می­باشد. یکی از محدودیت­ های اساسی استفاده از توربین ­های بادی فراساحلی، هزینه بسیار زیاد ساخت پی این سازه ­ها می­باشد که مستلزم شمع کوبی های عمیق و پرهزینه است. یک راه حل کم ­هزینه و قابل اعتماد برای رفع این مشکل، استفاده از باکت­ های (Bucket) مکشی به­ عنوان جایگزین پی­ های رایج است که علاوه بر هزینه کم ساختار ساده­ای نیز دارند. هدف مقاله حاضر بررسی پی از نوع باکت با روش اجزاء محدود سه ­بعدی می­باشد که در توربین ­های بادی فراساحلی مورداستفاده قرار می­گیرد. ظرفیت باربری و گشتاور واژگونی باکت­ هایی با ابعاد مختلف و تحت بارگذاری استاتیکی در ارتفاعات مختلف که در خاک ماسه ­ای متراکم و نیمه ­متراکم کارگذاری گردیده ­اند موردبررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می­دهد که ابعاد پی، تراکم خاک و ارتفاع بارگذاری مهم­ترین عواملی هستند که جابه­ جایی و چرخش سازه را تحت تأثیر قرار می­دهند. به طوری­که با دو برابر شدن طول پایه باکت، ظرفیت باربری افقی و گشتاور واژگونی 5/2 برابر افزایش می­یابد. به ­علاوه این ظرفیت­ ها با جایگذاری باکت در بستر متراکم نسبت به بستر با تراکم متوسط 50% بیشتر می­شود. همچنین، سختی اولیه با افزایش ابعاد باکت افزایش یافته و با کاهش ارتفاع اعمال بار کاهش می­ یابد. به­ منظور ارائه نتایج عملی، منحنی­ های نرمال ظرفیت بار افقی و گشتاور واژگونی ارائه شده­ اند.